Al-i Imran Suresi Hakkinda Bilgi Mumsema ÂL-I IMRÂN SURESI
Sure Hakkinda Bilgi
Kur'an-i Kerim'in yedi uzun suresinden (es-seb'u't-tival) birisi olan bu sure, adini 33. ayetinde geçen ve
"Imran ailesi" anla¬mina gelen lafizdan almistir. Âl-i Imrân (Imran ailesi), Hz. Meryem'in babasinin
mensup oldugu ailenin adidir. Bu sureye "Eman" (güven), "Kenz" (hazine), "Ma'niyye" (fay¬dali),
"Mücadele", "Istigfar" ve "Tayyibe" (temiz, iyi, güzel) suresi de denilir. Bakara suresi ile beraber
ikisine Peygamberimiz tarafindan "Zehravan" (iki gül; parlak, nurlu iki sure) adi da verilmistir.1 Hz.
Peygamber, Bakara ve Âl-i Imrân surelerini iyi bilip de geregiyle amel eden¬lere, bu surelerin
kiyamette sefaatçi olacagini belirtmistir.2 200 ayetten olusan sure Medine'de, Enfâl suresinden sonra
nazil olmustur. Mushaftaki resmi sirasi itibariyla 3., inis tarihine göre ise 94. suredir.
Surenin temel konulari
Allah'in sifatlari, Kur'an'in özellikleri, Hz. Meryem, Hz. Zekeriya, Hz. Yahya, Hz. Isa ve Hz. Ibrahim'in
kissalarindan kesitler,
Ehl-i kitabin durumu; kendi kitaplarina, Peygamberimize ve Müslümanlara karsi olan olumsuz
tutumlari,
Müslümanlarin, münafiklarin ve müsriklerin Uhud Savasi'ndaki tutum ve davranislari,
Müslümanlarin Ehl-i kitaba karsi tutumlari,
Peygamberlik; Allah'in bütün elçilerinin hak oldugu ve bunlara imanin gerekliligi,
Allah rizasi için her türlü sikintiya katlanmanin geregi ve önemi; sabretmenin Müslümanlara
kazandiracagi hususlar.
Surenin temel mesajlari
Yaratip yöneten, her seyi bilen sadece tek ilah olan Allah'tir.
Allah Kur'an'i, Tevrat'i ve Incil'i ve tasdik edici olarak indirmistir.
Allah, dünyada kafirlere karsi müminleri destekleyecektir. Inkârcilarin tutunduklari seyler onlara
ahirette yarar saglamayacaktir.
Dünya hayati geçicidir; inananlar, cazibesi hos görünse de, dünyaya aldanmamalidirlar.
Allah katinda din Islam'dir.
Allah'in ayetlerini inkar eden, elçilerine düsmanlikta bulunan ve onun kitabindan yüz çevirenlerin
bütün isleri bosa gider.
Her seyin hakimi Allah'tir. O diledigini yüceltir, diledigini alçaltir. O her seye kadirdir, gizli açik her
seyi bilir.
Müminler, müminleri birakip kafirleri dost edinmemeli, iliskilerinde dikkatli ve akilli olmalidirlar.
Ahirette herkes, iyi kötü bütün yaptiklarini bulacaktir.
Allah'i seven, ona ve Elçisine itaat etmelidir.
Ehl-i Kitab'in Hz. Meryem, Hz. Zekeriya, Hz. Yahya, Hz. Isa ve Hz. Ibrahim hakkindaki anlayislari ve
bu mübarek sahislara yükledikleri sifatlar batildir.
Ehl-i Kitap içinde dürüst kimseler bulundugu gibi, çikarlari için sözlerinden cayanlar da vardir.
Onlardan bir grup, Allah'a yalan isnad etmislerdir. Ayrica onlarin içinde Allah'a ve ahiret gününe
inanan, ibadet eden iyi kimseler de vardir. Iyiler iyiliklerinin, kötüler de kötülüklerinin karsiligini
göreceklerdir.
Bütün peygamberler, ayni kaynaktan gelen ve birbirlerini destekleyen elçilerdir. Bu bakimdan hepsine
inanilmasi gerekir.
Islam'dan baska bir din, Allah katinda geçerli degildir.
Inkarci toplumlara ebedi lanet ve azap vardir. Inkarcilar, dünya dolusu altini fidye olarak verseler de
onlardan bu kabul edilmeyecektir.
Hayir ve yardim olarak, kisi sevdigi degerli seylerden infakta bulunmalidir.
Ibadet maksadiyla yapilan ilk mabed, güvenli sehir Mekke'de bulunan Kabe'dir. Imkâni olanlarin oraya
hacc etmesi Allah'in bir hakki olup, farzdir.
Müslümanlar, Ehl-i Kitab'in telkinlerine kanmamalidirlar. Onlar, Müslümanlari hak yoldan saptirmaya,
eziyet vermeye çalisirlar.
Müminler, Allah'tan hakkiyla korkmali, Kur'an'a sarilmali, ayriliga düsmemelidirler.
Müslümanlar, insanlar içindeki en hayirli topluluktur.
Müminler, kendilerinden baskalarini dost edinmemelidirler. Çünkü inanmayanlar, hep müminlerin
aleyhine çalisir, ikiyüzlü davranirlar.
Diger toplumlar gibi Müslümanlar da zaman zaman sikintili anlar yasayabilirler. Bu, onlar için bir
imtihandir. Bu gibi durumlarda Allah'a güvenip, sabredilmeli ve ondan yardim istenmelidir. Yüce
Allah, sikintili anlarda müminlere yardim elini uzatir. Nitekim Bedir ve Uhud savaslarinda müminlere
yardim etmistir. Müminler sabirli olmali, düsmanlara karsi hazirlikli bulunmali ve sadece Allah'tan
korkmalidirlar. Basariya ancak böyle ulasilir.
Faiz, haramdir.
Allah için harcamada bulunmak, öfkeyi yenmek, affetmek, tevbe ve istigfarda bulunmak, takvanin
gereklerindendir. Böyle davrananlar ilahî bagisa ve ebedî cennetlere kavusurlar.
Ölüm, Allah'in izniyledir. Müslümanlar ölümden korkmamali, ölüm korkusuyla cihattan
kaçinmamalidirlar.
Savas, bir imtihandir. Ölüm gelecek olunca, sadece savasta degil, insani evinde bulup yakalar. Zira
herkesin dönüsü Allah'adir. Allah yolunda her türlü sikintiya katlananlar, cihad edenler, sehit olanlar,
cenneti kazanacaklardir.
Müminler, Peygamber'in yaptigi gibi, birbirine karsi yumusak davranmali, islerini istisare ile yürütmeli,
karar verince de Allah'a güvenip, ondan yardim dilemelidirler. Zira Allah'in yardim ettigini kimse
yenemez; onun terk ettigine de kimse bir fayda saglayamaz.
Peygamberler, en dürüst örnek insanlardir.
Allah, elçilerini göndermekle insanlara büyük bir lütufta bulunmustur. Zira hak yoluna çagiran
elçilerini göndermeseydi insanlar saskinlik içinde kalirlardi.
Allah izin vermedikçe inkarcilar müminlere zarar veremez; onlardan korkulmamalidir.
Allah'a ve peygamberlerine inanan kisi cimrilikten kaçinmali ve Allah yolunda infakta bulunmalidir.
Her can ölümü tadacak ve dünyada iken yaptiginin karsiligini eksiksiz görecektir.
Ehl-i kitap, Allah'in kendilerine indirdigi ayetleri gizleyip, çikarlarina alet etmislerdir. Fakat onlarin bu
yaptiklari cezasiz kalmayacaktir.
Dipnotlar
1.Müslim, Salâtü'l-müsâfirîn, 42.
2.Müslim, Salâtü'l-müsâfirîn, 42; Tirmizi, Fedâilü'l-Kur'an, 4.
Hasenat Programindan alinmistir.